निळा रंग

​पिघले नीलम सा बेहता हुआ ये समांँ

नीली नीली सी खामोशियाँ  न कहीं है ज़मीन,न कहीं आसमान... 

समुद्र आणि आकाशाला सामावून घेणारा हा विलक्षण देखणा रंग !

हा रंग ज्ञानाचे प्रतिक मानला जातो त्याबरोबरच हा रंग प्रसन्नता, स्तब्धता, विश्वास, शांतता, स्थिरता या भावनाही निर्माण करतो.निसर्गाच्या अलौकीक शक्तीचा परिचय हा रंग, अव्याहतपणे आपल्याला देत असतो.मोरपिसातला हाच निळा रंग आपल्याला कृष्णाशी जोडतो.

कवी शायर लेखक यांना खुणावणारा, प्रेरित करणारा हा रंग.. 'निले निले अंबर पर चांँद जब आए', 'निला आसमाँ सो गया', 'निले गगन के तले धरती का प्यार पले'..सारख्या गाण्यांमधून आयुष्यात डोकावत राहतो !

ग्रेसांची एक कविता आहे 'निळाई' ..

असे रंग आणि ढगांच्या किनारी

निळे ऊन लागे मला साजणी

निळे घाटमाथे निळ्या राउळांचे

निळाईत माझी भिजे पापणी..

निळ्या रंगाची ग्रेसांनी दाखवलेली जादू तर फार विलक्षण आहे..

निळे सूर आणि निळी गीतशाळा

निळाईत आली सखीची सखी

निळ्या चांदण्याने निळ्या चंदनाची

भिजेना परी ही निळी पालखी...

निळाई सारखा इतका सुंदर शब्द मग फिरून फिरून समोर येत राहिला अगदी वादळाच्या वाटेवरती सुद्धा.. 

 

थोडी सागर निळाई, थोडे शंख नी शिंपले कधी चांदणे टिपूर तुझ्या डोळ्यात वाचले 

कधी उतरला चंद्र तुझ्या माझ्या अंगणात स्वप्नपाखरांचा थवा विसावला ओंजळीत.…

हाच निळा रंग कधी गोऱ्यापान निरासग गोड चेहेऱ्याच्या डोळ्यांमधून चमकून जातो. 

मला आठवतंय माझ्या भाच्याच्या जन्मानंतर हॉस्पिटल मध्ये निळ्या रंगात सजलेली ती खोली, तो पाळणा पाहून त्या निळ्या रंगाशी जोडला गेलेला धागा मातृत्वाच्या जवळ घेऊन गेला.

वीर सावरकरांची 'सागरा प्राण तळमळला' कविता वाचताना,ऐकतांना वाटतं ती तळमळ, ती ओढ हा रंग जणू सामावून घेतो आपल्यात !

©कविता सहस्रबुद्धे