शाळेत असताना गणित विषय
फारसा कधीच आवडला नाही
भीतीच होती ती बहुदा
पण काही केल्या झेपला नाही
तरीसुद्धा, आयुष्यातील अवघड गणितं
क्लिष्ट असूनही सोडवता येतात
गुणाकार भागाकार वजाबाकी करता करता
माणसं हळूहळू जोडता येतांत

मैत्रीला चॉईस असतो पण नातलगांचं काय ?
लग्नाआधी आणि लग्नानंतर
नशिब असेल तसे मिळतात
कधी किचकट गणितासारखे
आपल्यालाच दमवतात
प्रत्येक प्रश्नाच उत्तर मिळतच असं नाही
अनुत्तरित म्ह्णून काही
तसेच सोडावे लागतात

मैत्रीच गणित बाकी सगळ्यात सोपं असतं
मानपानाचं नाटकss उगा इथे नसतं
हवं तेव्हा चिडावं हवं तस रागवावं
परत फिरून थोडं कट्टी बट्टीत रमावं
जन्मसिद्ध हक्क असल्यासारखं
हक्क गाजवत वागावं
जीभेला हाड नसतच, वाटेल ते बोलावं
चाळीशी आली म्हणून काय झालं 
तरी वेडयासारखं वागावं
'ए .. तुला उशीर का झाला ' म्हणत
उगीच तिला पिडावं आणि
लाजताना पाहून तिला फिदीफिदी हसावं

मैत्रीच्या या गणितात कौतुक असतं मनापासून
दाद असते अगदी दिलखुलास
जे काही आहे ते फक्त ओठांवर असतं
आत एक बाहेर एक, असं काहीच नसतं
वजाबाकी आयुष्यातील इथेच share होते 
मनांतल बोलायला जागा तशी हि एकच असते
कधी आईचे लाडू आठवले कि हळूच एक डबा येतो
"अग कालच केले म्हणून पाठवले"
असा गोड निरोप येतो... 
आवाजातून मनातलं आणि चेहऱ्यावरून हृदयातल
ओळखायचं  calculation
इथे स्ट्रॉंग असतं
गणित कितीही कच्च असू द्या ,
इथे मात्र पक्क असतं , इथे मात्र पक्क असतं .....