​लव स्टोरी

आई आणि मुलाचं नातं भारी भन्नाट असतं. आपल्या लग्नानंतर आपण आईच्या रोल मध्ये शिरेपर्यंत सासरच्या घरात असलेलं हेच नातं 'याची देही याची डोळा' तीच भन्नाट अनुभूती देत असतं. मग आपण जेव्हा आईच्या रोल मध्ये जातो ना तेव्हा तीच 'भन्नाट अनुभूती' आपण दुसऱ्यांना देतो इतकंच.आईच्या भूमिकेत शिरलं कि प्रत्येक वर्षी आपले प्रॉब्लेम बदलत जातात, त्यांची लांबी रुंदी खोली बदलत राहते. लहान असतांना रात्री झोपत नाही, किती रडतो, उशीरा बोलणार बहुतेक, चालणं पण उशिराच दिसतंय, किती बोबडं बोलतो इथपासून सुरुवात होते. एकदा का शाळेची ऍडमिशन झाली कि मग अभ्यास, दंगा मस्ती, भांडणं, शाळेतून येणारे रिमार्क, टीनएज प्रॉब्लेम अशा वळणा वळणांवरून आपली गाडी इतरांसारखीच हळूहळू पुढे जायला लागते. बायकोपेक्षा 'आई' या नात्यामधलं आपलं गुंतणं फार वेगळं असतं. हळूहळू ते दिवस भुर्रकन उडून जातात आणि बघता बघता इवलीशी पिल्लं कधी मोठी होऊन शिकायला घरट्याबाहेर उडून जातात ते कळतंच नाही. 'empty nest' चा खरा अर्थ मग समजतो तेव्हा. 

इतर वेळी ठाई ठाई मुलांची मदत घेणारी आई, मग बाबा पेक्षा जास्त techno savy बनून WA , iNSTA ,Video call याचा पुरेपूर वापर करत सगळी अंतरं पार करायची धडपड करते. आणि ज्यांच्याकडे डबल धमाका असतो त्यांच्याकडे तर बघायलाच नको. आमच्या ऑफिस मध्ये थोड्या फार फरकाने बऱ्याच जणांची हिच गोष्ट आहे त्यामुळे बहुतांश वेळा आमचे बोलायचे विषय, टेन्शनची कारणं कमी अधिक प्रमाणात सारखीच असतात. अगदी लोणी काळभोर पासून बंगलोर, दिल्ली, आसाम, ऑस्ट्रेलिया, लंडन ते अमेरिका इथल्या खबरा रोज आम्हाला जेवतांना मिळत असतात. मुलं बाहेर गेली मग आता कशात जीव गुंतवायचा हा प्रश्न 'बाबा' पेक्षा 'आई' कॅटेगरीला जास्त असतो. 

नेमकं हेच ओळखून ऑफिसमधल्या माझ्या एका मैत्रिणीच्या घरी तिच्या मुलांनी शिकायला बाहेर जायच्या आधी एक भूभू आणलं. थोडे दिवस त्यांनी पण मजा केली त्याच्याबरोबर आणि महिना दोन महिन्यात शिकायला ते बाहेर गेले, मुलगी पूर्वेच्या देशात आणि मुलगा पार पश्चिमेच्या देशात. ऑफिसचं काम सांभाळून तिकडच्या वेळेप्रमाणे मुलांना फोन करण्याची कसरत माझी मैत्रीण करत असते.शिवाय ऑफिस नंतर तिचा भूभू 'रॉबर्ट' तिला बिझी ठेवतो. तिचा नवरा sports मध्ये एकदम active असल्याने तो खेळायला पुण्याबाहेर गेला की भुभू ला दोन चार दिवस पाळणाघरात ठेवायचं व तिथून परत घेऊन यायचं हे अजून एक काम वाढतं तिचं. आमच्या कॅम्पस मध्ये इतके प्राणी आहेत की घरचे प्राणी ऑफिस मध्ये आणायची अजूनतरी परवानगी नाहीये  नाहीतर अजून सोपं होतं तिला. 

तर झालं काय, सध्या ऑफिसमध्ये आमचा गप्पांचा विषय 'रॉबर्ट' भोवती घुटमळतोय कारण काय तर तो सध्या पाळणाघरात गेलाय काही दिवसांकरता. बरं रॉबर्ट पाळणाघरात काय काय करतो हि उत्सुकता आम्हाला पण असते, खरं तर 'भोचकपणा' हा योग्य शब्द आहे. मग साहजिकच आमच्या चौकशा सुरु होतात. बरं पाळणाघरातील ती care taker इतकी छान आहे कि ती माझ्या मैत्रिणीला दिवसभरात अधून मधून रोबर्टचे व्हिडिओ पाठवत असते, अगदी सहज, तो ठीक आहे, छान खेळतोय हे कळवण्यासाठी. ते व्हिडीओ पाहून आम्हाला नुकतंच समजलंय कि रॉबर्टला पाळणाघरात एक मैत्रीण मिळाली आहे 'लूसी' नावाची. त्यामुळे व्हिडिओ रॉबर्टचा येत असला तरी प्रत्येक व्हिडिओ मध्ये त्याच्या सोबत लूसीला पाहून या discussion मधला आमचा 'इंटरेस्ट' सध्या फारच वाढलाय आणि दुसरीकडे रॉबर्ट च्या 'आईचं' टेन्शन ! 'लुसीचा possessive ness पाहून तिच्या समोर रॉबर्ट किती शांत आहे नाही', 'अगदी स्त्री दाक्षिण्य दाखवणारा आहे', असं बोलून आम्ही तो माहोल अजून रंगीन करतो. 'आपलं ते बाळ दुसऱ्याचं ते xx' या उक्तीप्रमाणे रॉबर्टच्या 'आईला' तो जास्त handsome वाटतोय लुसी पेक्षा त्यामुळे अजूनच गंमत आहे या स्टोरीत. 'पहा बरं लुसी यायची सून म्हणून' असं चिडवताना, लूसीच्या आई बाबांची चौकशी कर,ते कुठे राहतात वगैरे म्हणजे तुला date वर पाठवता येईल रॉबर्टला असंही सुचवतोय तिला. एकूण काय आमच्या मुलांच्या GF आणि BF च्या चर्चांमध्ये आता अचानक रॉबर्टच्या GF ची एन्ट्री झालीये त्यामुळे येणारे काही दिवस 'रॉबर्ट लूसी कि लव्ह स्टोरी' मय होणार हे नक्की ! 

©कविता सहस्रबुद्धे