'ती' एक आठवण …. 

आजही अवचित 'ती' येतें अन् घेऊन जाते मला, दूर…

जिथे असतात, शुभ्र निळसर लाटां, सळसळणारां तो वारां,

क्षितिजावर असतो सूर्यास्ताचां केशरी गहिरा रंग,

ती निळी शांतता, मनाची साद आणि तुझी चाहूल …. 


तुला पाहताचं मग शब्दही सोडतात साथ आणि सुरु होतो शब्दांशिवाय संवाद,

मनात खूप काही दाटून येतं अन् न बोलताच, तुला सर्व कळूनही जातं …. 

त्या नीरवं शांततेत मोकळे होतात हे श्वास,

अन् जितके जपले तितकेचं मोहरतात ते क्षणं … 


तेव्हा तू तसाच भासतोस … अगदी तसा, पूर्वीसारखाच,

चेहऱ्यावरून मनातील आणि रेंगाळण्य़ावरून हृदयातील अचूक वाचणारा,

मग तुझ्यासोबत ती शांतताही ओळखीची होते,

आणि परतीची वाट मात्र नकोशी होते …


काही क्षणांची का होईना पण आठवणींची हि सोबत, खूप हवीशी वाटते, 

या बंधनांच्या परिघाबाहेर फुलतां फुलतां,

ओळखीची वाटच मग अनोळखी होत जाते आणि तेव्हाच, 

' ती ' आठवण  मला परत घेऊन येते,  कालच्या पानावरून आजच्या पानावर …