Monday, March 12, 2018


आकाशवाणी पुणे क्रेंद्र. संध्याकाळचे सात वाजतायेत. प्रसारित होत आहे विशेष बातमीपत्र.
आजच्या महिलादिना निमित्त झालेल्या घडामोडींवर नजर टाकणार एक खास वृत्त.

पुणे शहरातील एरंडवणा विभागातील अभिनव शाळेतील विद्यार्थ्यांच्या पालकांच्या King And Queens गटाने माफ करा फक्त महिला पालकांच्या अतिशय उत्साही Queens गटाने आजचा हा महिलादिवस खूप आनंदाने धुमधडाक्यात साजरा केला.

दिवसभरातील घडामोडींचा धावता आढावा मागच्या बातमीपत्रात आम्ही सांगितलाच. आता संध्याकाळच्या रंगबिरंगी कार्यक्रमाचा हा 'डिटेल रिपोर्ट' आमच्या खास प्रतिनिधी कडून.

स्थळ - हॉटेल बॅरोमीटर , वेळ - संध्याकाळचे ८.०० , तापमान - ४२ डिग्री ( एकदम हॉट ) हवा - गुलाबी बोचरी

आता पार्टी म्हटलं कि जशी हवा पाहिजे एकदम त्याला परफेक्ट atmosphere. या एकदम 'हटके' हॉटेल मध्ये दहा जणींसाठी टेबल आधीच बुक. आधीच्या बातमीपत्रातील समस्त ताई वर्ग इथे एकदम gorgeous look मध्ये आणि झालेली पार्टीची सुरवात.

हर्षदा क्लासनंतर मुलांना घरी सोडून येणार म्हणून थोडी उशिरा येणार तर स्वप्ना last moment call मुळे येऊ शकनार नाही हि आताच पोहोचलेली खबर. पण स्मिता आणि भारतीच काय ? त्या अजून का नाही आल्या याची चौकशी करतां फोनवर समाधानकारक उत्तरं मिळाली नाहीत याची खास नोंद घ्यावी.

मिनाली आणि कविता सर्वात आधी वेळेवर पोहचलेल्या .. एकदम matching jwellary & नवीन ड्रेस .. टेबल बुक करून आपल्या मैत्रिणींची वाट पाहणाऱ्या. इतक्यात रेड कार्पेट वरून एकदम हॉट लुक मध्ये अंजुची entry.  केस धुवून , सेट करून तयार व्हायला वेळ लागला या excuse नी excuses चा फुटलेला  नारळ .. अर्चू एकदम aadya ज्वेलरी घालून ब्लॅक ड्रेस मध्ये तर कल्पना पलाझो मध्ये. मीनल साठी काल ऑफिस मध्ये blue ड्रेस कोड होता जो तिने इथेही follow केला , खास इंडिगो टॉप घालून. शिल्पाच एकदम खास पेहेरावात आगमन आणि तिच्या ड्रेस वरील सेक्सी कट्स वरून रंगलेली चर्चा. इतक्यात स्मिताची entry आणि तिने कोणता ड्रेस घातला हे पाहण्याआधी तिच्या चेहऱ्यावरच्या निरागस हसण्याकडे प्रत्येकीचं गेलेलं लक्ष ...

सुंदर मुलींनी, तरुणींनी , चाळीशी पार केलेल्या बर्फी कॅटेगरी मधील womens नि हे हॉटेल ओथंबून वाहत असतांना महिला दिनाचे औचित्य साधून इथे Cadbury देऊन हॉटेल नि केलेलं प्रत्येकीचं स्वागत, हि कल्पना खूप आवडली, भावली. एक छोटा प्रयत्न , आपल्या भावना एका स्त्री समोर व्यक्त करण्याचा .. खूप छान प्रथा !!

कॅडबरी च्या आनंदात हाय हॅलो करत गप्पा सुरु झाल्या आणि भारतीची एन्ट्री झाली. तिच्या चेह्ऱ्यावरच्या त्या गोड हसण्याने आणि लाजण्याने उशीर होण्याची कारणं सर्वांना आपोआप समजली. पावडर खूप लागली , ती पुसायला वेळ गेला , विनीत खारा दाणा म्हणाला हि आधीच्या excuses मध्ये अजून भर पडली. पण ती आज नेहमी पेक्षा वेगळी दिसत होती , सुंदर दिसत होती हे नक्की.

अजून हर्षदा अर्ध्या तासांत येणार म्हणून आतां ऑर्डर द्यावी असं सर्वानुमते ठरल.काय ऑर्डर द्यायची यावर खूप चर्चा रंगली.  फ्रेंच fries सूप आणि दोन स्टार्टर्स ठरले पण ऑर्डर घेणाऱ्या त्या हुशार मुलाने सर्व ऑर्डर बदलली. सूप वरून मारलेली उडी cocktail वरून mocktail मध्ये पडली. यावेळी घासफुस खाणारा एक स्वतंत्र गट आपोआप निर्माण झाला आणि त्यांनी सूप ऊस शब्दावरच आपली गाडी अडवली. ऑर्डर घेणाऱ्या त्या बिचाऱ्याला आख्ख मेनू कार्ड तोंडपाठ असल्याचं दाखवावं लागलं. Finally दोन ग्रुप मध्ये ऑर्डर दिली गेली, एक complete फूडी तर दुसरा घासफूस category .

मग मधेच 'भारतीला कॅडबरी दिली नाही तुम्ही', या अंजुनी केलेल्या गोड तक्रारीची दखल त्या मॅनेजर ला घ्यावी लागली आणि भारतीला कॅडबरी मिळाली.

स्टार्टर्स आले , mocktail आले, सूप आलं , cheers झालं , फोटो झाले , starters ची चव पण चाखली. भारतीनी काहीतरी वेगळं मागावलय असं वाटून मधेच मीनाली ने त्या mocktail ची cocktail समजून चव पण चाखली.
थोड्या वेळांन लक्षात आलं , स्मिता गायब. शाब्दिक शोध मोहीम घेता समजलं आज गुरुवार आणि दत्ताला जायचं राहिलेलं म्हणून चक्क दत्ताला गेलेली. ' येतांना घाईने आले त्यामुळे वाटेत मंदिरात जायचं राहिलं ', आणि आता आठवलं म्हणून ' मी आलेच ग ', इतक्या सहजपणे गेली आणि आली सुद्धा .

स्मिता ने कविता ला दिलेलं 'आज तू छान दिसते आहेस', हे compliment आणि त्यावर अर्चू ने उलगडलेला स्किन चा पोत .. यांत तिघी रमल्या.

मग हर्षदा आली, सुंदर वन पीस मध्ये. आता घासफूस गटात उत्साहाचं वातावरण पसरलं. हर्षदा , भारती नंतर स्मिता आणि मीनलच या गटात उत्साहात स्वागत झालं. त्या जल्लोषात त्यांनी सूप आणि सलाड वर खूप उड्या मारल्या. मीनाली , अंजली, कल्पना ,कविता , अर्चना , शिल्पा या फूडी मुलींनी इकडे पनीर, मशरूम वर यथेच्छ ताव मारला.

गप्पांच्या नादात कोणाला अबू धाबीला जावू असं ऐकू आलं तर अजून शेगाव ला नाही गेलो आपण याची आठवण झाली . गोव्याला जावू, छोटे कपडे घालू , पब मध्ये जावू या अंजु च्या प्रस्तावाला मीनलने अनुमोदन दिल कारण तिने अजून पब बघितला नव्हता. हे ऐकून अंजु एकदम motivate झाली. तिचा उत्साह पाहून 'आता डाएट करून बारीक व्हायचं का जायच्या आधी,'  हा प्रश्न अर्चू ने विचारला आणि अंजुने 'जमणार नाही ', असं उत्तर देवून आपण आहोत तसं स्वत:वर प्रेम करा हा संदेश दिला.

वन पीस टाकला का शिवायला, जुहीज कडे जावू या, आता उन्हाळा आला त्यामुळे sleeevless कपडे हवेत ग शिल्पा सारखे कट असलेले असे विषय रंगू लागले. अंजु ने इतर मुलींकडे पाहा किती छोटे कपडे घातले आहेत याकडे लक्ष वेधले.

मेन course ला काय ऑर्डर द्यायची यावर मिनाली ला pizza . शिल्पा ला हिरव्या नुड्ड्ल्स , मीनलला पराठा खावासा वाटू लागला. शेवट ऑर्डर घेणाऱ्या त्या मुलानी हा सावळा गोंधळ पाहून एकदम भारी ऑपशन्स suggest केले व चर्चेला पूर्ण विराम दिला.

मधेच या प्लेट्स बदला म्हणून काहींनी प्लेट्स बदलायला लावल्या. एकूण काय एकदम happening टेबल चा मान cocktail न मागवताही या टेबललाच मिळाला.

स्टार्टर्स , सॉफ्ट ड्रिंक्स , मेन कोर्सचा हा प्रवास आता डेसर्ट पर्यंत पोहोचला होता. ' मी नाही ह त्यात ', असं सांगणारी स्मिता नंतर मात्र choco volnet brownie with icecream खातांना दिसली.

बिल पे करण्याची जबाबदारी अर्चू ने उचलली व त्याकरता बॅरोमीटर च्या मशीनने तिची सर्व कार्ड्स वापरून पहिली. टेबल पाशी रेंगाळण्याचा मोह त्या मशीन आणि मॅनेजरला हि आवरता आला नाही :)

बाहेर आल्यावर रंगलेला फोटो सेशन चा माहोल बाकी लोकांसाठी पण करमणूक म्हणून छान होता. स्मिता ला मग घरी जावेसे वाटेना, कोणाला कॉफी प्यावी असं वाटू लागल तर कोणाला गप्पा मारत night over करावसं. शेवटी अंजली कडे एक खास पार्टी करायचा बेत आखला गेला. येणाऱ्या गुढी पाडव्याचा मुहूर्त सोडून ठरवू असा निर्णय झाला नाहीतर झुलणाऱ्या गुढ्या दिसायच्या असं म्हणून साऱ्या जणी पोटभर हसल्या.

घड्याळाचे काटे ११ कडे धावत होते , उद्या मुलांना डब्यात काय द्यायचे हा विचार मनांत मधेच डोकावत होता तरी पाय मात्र तिथेच रेंगाळले होते . अंजली कडे पुढची पार्टी करू या नोट वर सगळ्यांनी एकमेकींचा निरोप घेतला , पुन्हा परत भेटण्यासाठी....

अशा प्रकारे दिवसभर हा दिन उत्साहात आणि आनंदात साजरा झाला.

दोन्ही वैशाली नसल्यामुळे पुढचं celebration त्या दोघींच्या पुणे आगमनानंतर 'कॉफी आणि बरंच काही', मध्ये होणार असल्याची चर्चा कानावर पडली.

आतां इथेच घेवू एक विश्रांती , ब्रेक नंतर परत भेटू ...









 
नमस्कार , आकाशवाणी पुणे.

सकाळचे सात वाजतायेत, सादर आहे आमच्या पुणे केंद्रातून स्थानिक बातमीपत्र.

जागतिक महिलादिन म्हणून आजच्या दिवसाची सुरवात अतिशय उत्साहात झाली. रात्री १२ वाजून २ मिनिटांनी सर्वप्रथम शुभेच्छा देण्याचा मान कविता ताईंनी मिळवला. आपल्या लेखणीतून सर्व मैत्रिणींना शुभेच्छा देणारा संदेश आणि काही सुंदर आठवणींना उजाळा देणारे फोटो त्यांनी 'कायप्पा' वर प्रसिद्ध केले. ते वाचून आपल्या सर्वांच्या मनांत जे आहे तेच त्यांनी शब्दांत मांडलय याची प्रचिती गटातील सर्वांना आली.

डॉ. स्वप्ना यांनी हाच विचार पुढे नेत 'एका स्त्रीच खरं सौंदर्य नक्की कशात आहे',  हा एक सुंदर विचार सर्वांसमोर मांडला. आपल्या गालावरील खळ्यांसाठी आणि चेहऱ्यावरील गोड smile मुळे सर्वांना परिचित असलेल्या डॉ. स्वप्ना कामात कितीही व्यग्र असल्या तरी त्या ' सर्व बाळांमधून' वेळात वेळ काढतात हे खरंच खूप कौतुकास्पद आहे.

अंजली ताईंनी 'कायप्पा' वर दोन कॅडबरी पाठवून लगेच आपल्या दोनही मैत्रिणींच कौतुक केलं. भारतीताई, वैशालीताई , शिल्पाताई , मीनलताई , अर्चनाताई, कल्पनाताई, स्मिताताई , मिनाली ताई यांनी मैत्रिणीचं कौतुक तर केलच शिवाय महिला दिनाच्या शुभेच्छाहि दिल्या.

जास्त गोड खाऊ नये आणि जरा स्वतःच्या फिगर कडे सगळ्या मैत्रिणींनी लक्ष द्यावं म्हणून cabury  चे फोटो पाठवून शिल्पा ताईंनी आपलं प्रेम आणि काळजी दोन्ही व्यक्त केलं. या सर्व गडबडीत मीनाली ताईंची बागेतील फुलं सुकून गेली. खरं तर रोज फुलं पाठवून सकाळची प्रसन्न सुरवात करून देणारी हि फुलराणी, आज महिला दिनाच्या शुभेच्छांमध्ये हरवून गेली.

कल्पना ताईंनी आपण जसे आहोत तसं स्वतःला स्वीकारा आणि स्वतःवर प्रेम करा या खूप अर्थपूर्ण संदेश पाठवला. त्यावर परत कविता ताईंना आपले विचार व्यक्त करायचा मोह काही आवरला नाही. अंजली ताईंनी जुन्या आठवणींना उजाळा देत त्यांच्या बंगल्यावर रंगलेल्या मैफिलीचा फोटो पाठवला आणि डॉ. स्वप्ना यांच्या विचाराशी सहमती दर्शवण्यासाठी त्यांनी परत तोच विचार share केला.

वैशाली ताईंनी इतक्यात वातावरणात एक अनोखा अंदाज वापरून तेहेलका केला. आदिमानव किती झाडांवर लटकून पान , फुलं , झावळ्या गोळा करत असेल बायकोसाठी त्यापेक्षा AC मध्ये बसून साडी खरेदी कीती सोपी हि आजकालच्या नवऱ्यांची स्थिती किती बरी यावर जोक टाकला आणि प्रत्येकीने डोळे मिटून आपल्या नवऱ्याला झाडावर spiderman सारखं लटकून पान फुलं तोडताना पाहिलं. स्मिता ताईंनी त्या स्वप्नातून बाहेर न येताच आपला संदेश पानां फुलातून व्यक्त केला.

इतक्यात वैशाली ताईंनी एका स्त्रीची ताकत काय असते हे एका खळ्खळ्णाऱ्या नदीची उपमा वापरून उलगडून दाखवलं. या विचाराच कौतुक होत असतानाच अंजली ताईंनी माणसाचं रूपांतर वाघ आणि शेळी मध्ये करू  शकणाऱ्या स्त्रीच एक आगळं रूप दाखवून हास्याची लाट आणली.

या सर्व गडबडीत संध्याकाळच्या कार्यक्रमाची सूत्र मीनाली ताईंनी जोरदार हलवली आणि सर्वांची उपस्थित राहण्याची सर पावसासारखी कोसळली.

तोवर कल्पना ताईंनी प्रत्येक स्त्री मागे एक पुरुष नाही तर एक मैत्रिणींची गॅंग असते हे सांगून आणि स्मिता ताईंनी एक स्त्री आपल्या पावलांनी काय काय घेऊन येते हे सांगून तर मीनल ताईंनी get together चा फोटो पाठवून वातावरणातील जोश कायम ठेवला .

भारतीताई आणि हर्षदाताई संध्याकाळच्या पार्टी च्या कल्पनेत, स्वप्नात, तयारीत इतक्या व्यस्त होत्या कि पार्टीया येणार कि नाही हेच सांगायच्या विसरल्या तर मिनलताई ऑफिस मधल्या पार्टीत रमल्या होत्या.  शेवटी कविताताईंनी त्यांना जागं केलं.

मुंबई च्या सूत्रांकडून समजलेल्या वृतानुसार तिकडे कतार एरलाईन्स ची सेवा विस्कळीत झाली. पुण्याच्या  वैशाली ताई second हनीमून कि महिलादिन या निर्णयावर विमानतळावर अडकल्यामुळे पायलट आणि airhostess यांना चांगलाच घाम फुटला. अखेर इथे मन ठेवून त्या विमानात चढल्या आणि business क्लास मध्ये जागा देऊन त्यांच विमानात स्वागत करण्यात आलं. नुकत्याच हाती आलेल्या बातमीपत्रानुसार त्या आणि अमोघदादा कतार ला सुखरून रवाना झाले आहेत. जाताना कायप्पा वर आपण उपलब्ध असल्याचे त्यांनी सांगितले म्हणजे मंत्रिमंडळ त्यांच्या संपर्कात राहू शकेल.....

पुढचं बातमीपत्र सादर होईल संध्याकाळी सात वाजता. तोवर , नमस्कार.





 

Wednesday, March 7, 2018



आपलं मन असंख्य आठवणी गोळा करत असतं. या आठवणींना असणारे पदरही वेगवेगळे ..  काही आठवणी सुखावह, काही कडवट, काही डोळ्यांत दाटणाऱ्या, काही मनात रुतलेल्या, काही ओठांवर हसू आणणाऱ्या तर  काही शब्दांत न मावणाऱ्या .. पण काही मनभर पसरलेल्या .... प्रत्येक स्त्रीचं मन अशा असंख्य आठवणींनी व्यापून गेलेलं असतं.

आपल्या आयुष्यात आलेल्या प्रत्येक नात्यानं आपल्याला भरभरून खूप काही दिलेलं असतं. आपली आई, बहीण, वहिनी , मावशी , काकू , आत्या, आजी आणि आपल्या मैत्रिणी . या सर्व जणींकडून काही ना काही आपण शिकत असतो , घेत असतो. त्यांच्या वागण्यातून काही खास गोष्टी, काही चांगल्या सवयी टिपून आपणहि आपल्या आचरणांत आणतो, स्वतःला घडवतो. खाचखळग्यांच्या रस्त्यावरून चालतांना या सर्वांची सोबत खूप मोलाची असते. मात्र  हळूहळू एक एक हात सुटत जातो आणि मैत्रीचा धागा मात्र कायमच सोबत राहतो, आयुष्याच्या अनेक वळणांवर...

सुख दुःखाचं गुज , ते चिडवणं , तो हट्ट , ते भांडणं , ते रागावणं, अशा अनेक लाटांवर हि मैत्री फुलत जाते. प्रत्येकीला आपण तिच्या गुण दोषांसकट स्वीकारलेलं असतं आणि म्हणूनच मैत्रीची व्याख्या हि कोणत्याही चौकटीत बांधता येत नाही , ती हळूहळू खुलतं जाते. प्रत्येक मैत्रीचा रंग वेगळा , त्याच रूप वेगळं , ती निभावण्याची रीत आगळी.

आपल्या सर्व जणींच्या आयुष्यात आलेल्या आपण साऱ्या मैत्रिणी वेगवेगळ्या स्वभावाच्या, वेगवेगळी कुवत आणि ताकत असणाऱ्या. प्रत्येकीचं क्षेत्र वेगळं , प्रत्येकीचा अनुभव वेगळा, प्रत्येकीचा स्वभाव वेगळा आणि प्रत्येकीचं असणं वेगळं. काही पटकन तोंडावर बोलणाऱ्या तरी  मनांतून निर्मळ, जे मनांत तेच ओठांवर असणाऱ्या तर काही शब्दांतून व्यक्त न होवू शकणाऱ्या पण आपल्या कृतीमधून प्रेम व्यक्त करणाऱ्या .. काही मनमोकळं मनातल सांगणाऱ्या तर काही प्रेमाने सर्वांना बांधून ठेवणाऱ्या तर कधी हक्क गाजवणाऱ्या..
आयुष्यातील ती रिकामी जागा 'रीती आहे' याची उणीव भासू नये म्हणून लहान सहान गोष्टींतून ' अग मी आहे ' हे सांगणाऱ्या ... इतक्या रंगानी जर हा मैत्रीचा इंद्रधनुष्य सजला असेल तर अजून काय हवं !!!

आज महिलादिनाच्या  निमित्ताने माझ्या आयुष्यात असणाऱ्या तुम्हा सर्व मैत्रिणींना खूप खूप शुभेच्छा !!!!