' आठवण '

आभाळ बरसताना तूला पाहणं 
जूनीचं एक सवय आहें 
तू नसलास तरीही 
सोबत तूझी आठवण आहें …… 

            
            ' साक्ष '

आसवांना नसे किनारा,
          वादळी आवेग हां 
निरोप देतां त्या क्षणांना,
          सुकून गेली आर्तता 

वाट आपली वेगळी हि,
          डोळ्यांत गहिरी ओढं का 
अलगत सूटती सर्व धागे,
         नि:शब्द साऱ्या भावना 

चांदण्या या साथ देती,
         आठवणींच्या रातीला
पौर्णिमा आलीच नाही,
         आकाश आहे साक्षीला …. 

      ' शाळेतील वयं '

बालपणीच्या आठवणी,

   काही केल्या जात नाहींत

चाळीशीत येऊन पोचलो,

   हें अजूनही पटत नाहीं 

त्या रस्त्यावरून जातांना, 

   अजूनही शाळा दिसते 

तेव्हा मात्र मन नकळत,

   परत मागे जाऊन पोहचते 

इतक्या वर्षांनंतरही आठवणी, 

   साथ मात्र सोडत नाहीत 

शाळा सुटली तरीहि का,  

   मोठ होता येत नाही ?

ऑफिसची ए. सी. गाडी, 

   खिडकीत बसून मजा नाही 

शाळेच्या आपल्या रिक्षाची, 

   तसूभरही सर नाही 

वर्गातील आपल्या बेंच ची,

   खूर्चीला या मजा नाही 

ऑफिस मधल्या केबिनला,

   वर्गाची ती ऊब नाही ……. 

आयुष्य इतकं छान 

   इथवर चालत पूढे आलं 

झाल गेलं ते सर्व काही 

   मनामध्ये दाटून आलं 

पंचवीशी चाळीशी पेक्षा 

   शाळेतलचं वय छान होतं 

'निरागस' शब्दामधेच  

   जग सारं संपत होतं ……. 

                   ' अल्लड पाऊस '

आसमंत चिंब ओले, अल्लड वाहे वारा 
              मुक्तपणे बरसतो, गर्द मेघांचा हा थवा 

अशावेळी आज वाटे, दोघे पावसात जाऊ 
             आनंदाचे चार थेंब, हळूवार झेलू 

ओली हिरवी पायवाट, बरोबर चालू 
            कोसळणाऱ्या त्याच्यासवे, आपणही गाऊ 

निथळणारी झाडंवेली, चिंब पक्षी पाहू 
            आडोशाला उभे राहून, हात हाती घेऊ 

झाडावरच्या घरट्यात, ऊब नवी पाहू 
            पिलासाठी आपणंही, असे वेडे होवू 

क्षण सारे ओंजळीत, साठवून घेऊ 
             पावसात दोघे जण,परतून येऊ …… 

     ' दोन थेंब '

गालावर रेंगाळले  
        दोन थेंब जरी 
अश्रुंचे हे बरसणे 
        जणू हळूवार सरी 

मनामध्ये आठवांची 
        आज होई दाटी 
गर्द काळ्या ढगांची का
         उगा वाटे भीती …