मुसळधार पावसांत छत्री सांभाळत ऑफीसच्या बाहेर पडले. डोंगरावर ऑफिस असल्याने इथल्या पावसाची बॅटिंग कायमच धुवांधार असते. हलक्या सरी, रिपरिप सारखे शब्द या पावसाला बिलकुल माहितीच नाहीत. तर झालं काय, एकीकडे छत्री, दुसरीकडे ऑफिसची बॅग, वाऱ्याने उडणारी ओढणी हे सगळं सांभाळत ऑफिसच्या बस स्टॉप वर पोहोचले कशीबशी तर माझा collegue म्हणतो, "या मॅडम पुण्याच्या आहेत पण 'पुणेरी' नाहीत पण यांची छत्री बघा, केवढी पुणेरी आहे"? .. हे ऐकून मी एकदा त्याच्याकडे आणि एकदा माझ्या छत्रीकडे पाहिलं. बरं तो इतक्या मोठ्यांदा बोलला कि सगळे बघायला लागले. मी तरी म्हटलं त्याला, "अरे माणसं पुणेरी असतात छत्री कधीपासून पुणेरी झाली?'.. त्यावर मोठ्यांदा हसून म्हणतो,"अग छत्री बघ जरा तुझी, केवडिश्शी आहे.. समजा कोणी छत्री विसरलं आणायला तर या छत्रीकडे पाहून हिम्मत पण करणार नाही तुला विचारायची,येऊ का छत्रीत म्हणून ".. आता त्याला काय सांगणार जपानवरून आणली आहे ही छत्री एका मित्राने म्हणून.. पुणेरी नाही जपानी आहे ! आता कोणता मित्र चेरापुंजीला जातोय ते बघायला हवं ...