' माहित नव्हतं स्वत:लाही 

     कधी स्वत:शीच बोलायचं असतं 

  मनात रुतलेलं  मनामधून 

     अगदी हळूवार काढायच असतं …… '

        ' पाऊस '

पाऊस,
कधी श्रावणातील उन्हांत,
सर्व पानांत अन् फुलांत
कधी त्या बेधुंद सरींत,
जणू तूझाच आभास

पाऊस,
कधी तुझ्याच सोबतीत,
फक्त आपलाच …
कधी प्रेमाचा तर कधी हळवां,
रोमरोमांत, डोंगरवनांत

पाऊस,
कधी तुझ्याच आठवणीत,
दूर स्वप्नांच्या गावांत
कधी व्याकूळ विरहांत,
बरसे मनसोक्त डोळ्यांत

पाऊस,
कधी तुझ्या अंगणात,
त्या नि:शब्द सरत्या रात्रींत
दिसे अगदी शांत नितांत, 
भासे जणू  मौनातील साद  !!!

' विरह '

सावळया मेघास बिलगे
     आज फिरुनी रात नवी

आठवांची सोडवू  दे

     अलगत वेडी हि मीठी 

बरसती या चिंब धारा 

     विरहात जागे स्वप्न हें 

अवखळ अल्लड मन वेडे हे 

     फिरुनी धावे तुझ्याकडे 

काहूर दाटे अंतरी परी 

     शांत सारी अशांतता 

मनात राही मनातले अन्

     अश्रूंत भिजती पापण्या …… 

' पानगळ '

मळभ आले दाटूनी 
  अन् मन झाले बावरे 
    फुललेच क्षण ते सारखे  
      पानगळ ना पाहिली …

' रात्र '

सरत आलेली रात्र फक्त एक माझी असते 

बाकी उरल्या वेळेवर तूझीच वेडी आठवण असते 

     ' निशिगंध '

सांजवेळी आठवांचा 
     निशिगंध सारा बहरून जातो 
अन् क्षण क्षण नव्याने
     मी परत तुझ्या प्रेमात पडतो ….